Osmanlı döneminde padişaha veya sadrazama taleplerini iletmek isteyen insanlar, arzuhallerini belirli kalıplarla pek çok terim ve deyim ile yazan arzuhalcilere başvururdu.
Bu döneminde arzuhalci olmak isteyenler, Divan-ı Hümayun Çavuşları Ocağı’nda bir sınava tabi tutulurdu.
Evliya Çelebi’nin aktardığına göre 17. Yüzyılda İstanbul’daki arzuhalci sayısı 500 civarındaydı.
Arzuhalciler Cumhuriyet sonrasında devlet ve daireleri ve mahkeme önünde çalışmaya başladılar. ‘Dilekçe yazılır’ tabelasına sahip dükkanları günümüzün arzuhalcileri olarak kabul edebiliriz.
